CITES

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, na skutek rabunkowego pozyskania, tysiące tropikalnych storczyków, meksykańskich kaktusów, roślin używanych w medycynie tradycyjnej, drzew o cennym drewnie, zostało wytępionych. Z powierzchni Ziemi znika również wiele rzadkich gatunków roślin, ze względu na ogromny popyt kolekcjonerski. Moda na posiadanie w domu egzotycznych roślin i zwierząt oraz przywożenie oryginalnych pamiątek z podróży, np. wyrobów z kości słoniowej, skóry krokodyli, grzechotek z kaktusów, przyczynia się do zagłady wielu rzadkich gatunków zarówno roślin, jak i zwierząt. W celu przeciwdziałania niekontrolowanemu, rabunkowemu pozyskiwaniu roślin i zwierząt przedstawiciele 88 państw przyjęli w 1973 r. w Waszyngtonie, tekst Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (w oryginale The Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora – w skrócie CITES). Weszła ona w życie 1 lipca 1975 r. pod nazwą Konwencji Waszyngtońskiej lub CITES.

Podstawowym celem Konwencji jest skoordynowanie międzynarodowych działań ograniczających rabunkową eksploatację i handel zagrożonymi wyginięciem dzikimi gatunkami roślin i zwierząt oraz ich częściami, np. skórami, kłami, owocami, nasionami drewnem oraz przedmiotami z nich wytworzonymi.

Najistotniejszą częścią Konwencji są listy gatunków, zestawione w trzech załącznikach.

Załącznik I – obejmuje gatunki zagrożone obecnie wyginięciem w naturze. Handel egzemplarzami pochodzącymi z naturalnych stanowisk jest całkowicie zabroniony, a zezwolenia na obrót wydawane są rzadko i tylko w celach edukacyjnych i naukowych. Każda roślina zamieszczona w Załączniku I musi posiadać zezwolenie na wywóz z danego kraju i zezwolenie na wwóz do kraju importu. W Załączniku I umieszczono 305 gatunków i podgatunków roślin, w tym liczne gatunki kaktusów, niektóre storczyki, sagowce, aloesy, wilczomlecze, dzbaneczniki i wiele innych. Handel gatunkami roślin z Załącznika I możliwy jest tylko w przypadku osobników sztucznie rozmnożonych, pochodzących z udokumentowanych upraw.

Załącznik II – obejmuje gatunki, które mogą być zagrożone wyginięciem, jeśli handel nimi nie będzie poddany międzynarodowej kontroli. Ustalane są roczne limity eksportu dla każdego gatunku, a handel nimi dozwolony jest po uzyskaniu zezwolenia eksportowego CITES.W Załączniku II znajdują się wszystkie gatunki storczyków, kaktusów i sagowców, nie wymienione w Załączniku I oraz wiele innych gatunków. W sumie jest to blisko 30 000 gatunków roślin.

Załącznik III – obejmuje gatunki zgłoszone jednostronnie przez dowolne państwo, będące stroną Konwencji, w sytuacji, gdy uzna ono, że handel tymi gatunkami powinien być kontrolowany. Handel tymi gatunkami wymaga jednak posiadania świadectwa eksportowego i świadectwa pochodzenia. W Załączniku III znajduje się 25 gatunków i podgatunków roślin.

Obecnie na terenie Palmiarni Ogrodu Botanicznego objętych ochroną CITES jest ponad 540 taksonów.

Fb Ogrodu
Fb Palmiarni