- Przerażające jest to, powołując się na słynne słowa Hanny Arendt o banalności zła, iż okazuje się, że ono może być blisko, niemal w każdym z nas. Mam nadzieję, że nauczeni tą straszliwą i brutalną lekcją historii, nigdy nie dopuścimy do tego, by coś takiego spotkało kogokolwiek raz jeszcze. 80. rocznica deportacji Żydów z Europy do Litzmannstadt Getto ma jeszcze jeden tragiczny wymiar, bowiem nici życia wielu wybitnych osób, które dokonały rzeczy wielkich zostało przeciętych. Zostali oni wymazani z mapy świata tylko dlatego, że ktoś ich zdehumanizował dla swoich partykularnych interesów i w imię szaleńczych idei - powiedział wiceprezydent Łodzi Adam Pustelnik.
Jesienią 1941 roku nazistowskie władze Rzeszy Niemieckiej przywiozły do Litzmannstadt Getto – gdzie było zamkniętych 160 tysięcy polskich Żydów – blisko 20 tysięcy Żydów z niemieckich, austriackich, czeskich i luksemburskich miast. Przybywali na stację Radegast przez 20 dni, od 17 października do 4 listopada 1941 roku. Wśród nich było wielu naukowców, lekarzy, pisarzy i artystów z Berlina, Pragi, Wiednia czy Frankfurtu, m.in. Paul Kornfeld, jeden z ważniejszych pisarzy ówczesnej Europy. W praskim transporcie Niemcy przywieźli też m.in. dwie siostry Franza Kafki. Z Frankfurtu przyjechał wybitny specjalista w dziedzinie chorób nowotworowych, profesor Wilhelm Caspari, a z Wiednia – światowej sławy pianista Leopold Birkenfeld. Warunki, w jakich przyszło żyć przybyszom z Europy Zachodniej, podobnie jak pozostałym mieszkańcom getta, były makabryczne. Wielu ludzi zmarło w pierwszych tygodniach z rozpaczy, chorób i głodu, wielu popełniło samobójstwo. Kilka miesięcy później, w maju 1942 roku, ponad 10 tysięcy przesiedleńców została wywieziona do ośrodka zagłady w Chełmnie nad Nerem (Kulmhof), a w 1944 roku niemal wszyscy pozostali do Auschwitz-Birkenau. Wojnę przeżyli nieliczni.
Szczegółowy program obchodów 80. rocznicy deportacji Żydów Zachodnich do Litzmannstadt Getto.
